Na samom početku filma “Stand Up Guys” gledatelj će iza sloja sjedina i bora spaziti dva mitska lica američkog filma sedamdesetih: Ala Pacina i Christophera Walkena . Dvojica glumaca koji su ugled izgradili gangsterskim filmovima kao da u “Mafijašima starog kova” glume likove svojih slavnijih filmova - ali trideset godina starije. Prvi od njih - Doc - umirovljeni je gangster koji amaterski slika. Drugi - Val - izišao je iz zatvora nakon 23 godine. Ono što Val ne zna jest da je Doc dobio zadatak da ga ubije.
Ne ostavljaju samo Pacino i Walken dojam “retra”. U “Mafijašima starog kova” kao da je sve iz sedamdesetih: automobili, interijeri, košulje, čak i muzika Jona Bon Jovija. Film funkcionira dobro dok se svodi na divljenje drugim, boljim filmovima. Onoga časa kad redatelj Fisher Stevens i scenarist Noah Heidle pokušaju naći svoj glas, film se zagubi u neuvjerljivom mamuzanju obrata. Lijep u otvaranju, divan u glumačkim minijaturama, “Stand Up Guys” je film koji je slabiji od svojih sastojaka.